Pierwsza wojna światowa doprowadziła do ogromnego kryzysu gospodarczego na Pomorzu i w całych Niemczech. Dla zaspokojenia rosnących wydatków państwowych i socjalnych drukowano coraz większą liczbę banknotów w coraz większych nominałach. Efektem tego był dalszy wzrost cen oraz stale rosnące koszty importu towarów i surowców.
Latem 1922 roku kraj wpadł w spiralę inflacji, która późną jesienią 1923 roku przerodziła się w hiperinflację. W szczytowym momencie pieniądz tracił wartość niemal z godziny na godzinę.

Przewodnik wystawy "Pieniądz na Pomorzu po pierwszej wojnie światowej" w Muzeum Narodowym w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina w dn. 16.11.2023-28.04.2024.

Niemcy, przystępując w 1914 roku do wojny, były pewne zwycięstwa i liczyły na szybkie jej zakończenie. Nie zgromadzono więc wystarczającej ilości strategicznych surowców, nie stworzono sprawnego systemu zaopatrzenia ludności w produkty żywnościowe, nie wzięto pod uwagę możliwości blokady handlowej. Na początku wojny Bank Rzeszy (Reichsbank) ściągnął z rynku monety kruszcowe i zawiesił wymianę kursujących banknotów na złoto, lecz wkrótce okazało się, że gromadzone zapasy złota mogą okazać się niewystarczające. Podjęto akcję nakłaniania społeczeństwa do wymiany posiadanych złotych monet na pieniądze papierowe...

 

Mieszko Pawłowski, Pieniądz na Pomorzu po pierwszej wojnie światowej