Katalog do wystawy "Seeing Is (Not) Believing: Sladjan Nedeljkovic & Roland Schefferski". Wystawa prezentowana od 28.01.2022 do 27.03.2022 w Muzeum Narodowym w Szczecinie.

Seeing Is (Not) Believing to obszerna prezentacja prac Sladjana Nedeljkovica i Rolanda Schefferskiego, przygotowana przez Muzeum Narodowe w Szczecinie we współpracy z Rostock Kunsthalle. Wystawie towarzyszy polsko-niemieckie spotkanie dyskusyjne – Rozmowa/Gespräch, w której udział wezmą kuratorzy, teoretycy sztuki, artyści oraz dyrektorzy obu partnerskich instytucji.

Roland Schefferski urodził się w 1956 roku w Katowicach. Od 1976 do 1981 studiował w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta) we Wrocławiu, od 1984 roku mieszka i pracuje w Berlinie. Jego twórczość wymyka się jednoznacznym klasyfikacjom. Równolegle do obiektów i instalacji realizuje działania oraz interwencje w obszarze różnorodnych mediów, dostosowując koncepcje do specyfiki miejsc, w których prezentuje swoje prace. Do celów artystycznych wykorzystuje w niekonwencjonalny sposób codzienną rzeczywistość i poddaje ją krytycznej analizie. Liczne projekty artystyczne Schefferskiego opierają się na interaktywnych procesach i interweniują niespodziewanie, tymczasowo, a czasem ledwo zauważalnie w świat sztuki lub życie codzienne

 Od lat 90. ubiegłego wieku trwa intensywny spór o obrazy, ich istotę, potencjał komunikacyjny i wartość poznawczą. Temperatura polemiki wokół obrazów stale wzrasta i jest, w oczywisty sposób, pochodną definitywnego przekształcenia środowiska, w którym funkcjonujemy.
Od czasu wynalezienia fotografii i narzędzi umożliwiających masową reprodukcję, rzeczywistość w zawrotnym tempie nasyca się obrazami. Rewolucja digitalna lat 80. ubiegłego wieku, komputeryzacja i usieciowienie łączy transmisyjnych, zintensyfikowały na niewyobrażalną dotychczas skalę proces produkcji i cyrkulacji obrazów. Toniemy w nich, a świadomość nieomal nieograniczonych możliwości cyfrowej modyfikacji i montażu obrazów, a nawet tworzenia ich ex nihilo w oderwaniu od realności, na dobre zdewaluowała wiarę w referencyjny związek obrazów z rzeczywistością. Obrazy „zdradziły” reprezentację, a Baudrillardowska wizja pochodu symulakrów z obszaru dyskursu filozoficznego przeniknęła do głównego nurtu myślenia o współczesności.

 

Magdalena Lewoc, Nie/Uwidocznienie – O obrazach medialnych

Seit den 90er Jahren des vergangenen Jahrhunderts dauert ein intensiver Streit über die Bilder an, ihr Wesen, ihr kommunikatives Potential und ihren Erkenntniswert. Die Hitzigkeit der Polemik um die Bilder steigt ständig an und ist offensichtlich eine Folge der endgültigen Transformation der Umwelt, in der wir leben.
Seit der Erfindung der Fotografie und der Werkzeuge, die eine massenhafte Vervielfältigung ermöglichen, wird die Wirklichkeit in rasantem Tempo mit Bildern gesättigt. Die digitale Revolution der 1980er-Jahre, die Computerisierung und die Vernetzung der Übertragungswege haben den Produktionsprozess der Bilder und deren Verbreitung in einem bisher nicht vorstellbaren Maße intensiviert. Wir gehen in ihren Fluten unter und das Bewusstsein der fast unbegrenzten Möglichkeiten der digitalen Modifikation und Montage, ja sogar ihre Creatio ex nihilo, losgelöst von der Realität, hat den Glauben in die Referenzverbindung der Bilder mit der Wirklichkeit endgültig erschüttert. Die Bilder haben die Repräsentation „verraten", und die Vision Baudrillards vom Umzug der Simulakra ist aus dem Bereich des philosophischen Diskurses in die Hauptströmung der Gedanken über die Gegenwart übergegangen.

 

Magdalena Lewoc, Un/Sichtbarmachung – über mediale bilder

 Spis treści