Katalog towarzyszący wystawie "FOGTTPERSZKO. Artyści domów stojących w miejscu" (30.9.2022–15.1.2023) prezentowanej w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Publikacja zawiera teksty m.in. Lecha Karwowskiego i Tamary Książek.

Sens prezentowanych prac Andrzeja Fogtta – malarza i Jarosława Perszko – rzeźbiarza, odnosi się do współczesnej historii, rozpoznawalnych w niej wartości, a w jej kontekście – pragnienia pamięci.

W malarstwie Andrzeja Fogtta, w warstwie przedstawiającej obrazu, elementem jego materii malarskiej kaligrafii jest barwna cząsteczka czystego koloru oraz, w najnowszych realizacjach, zdecydowane nakładanie gęstej farby na obwiedzione konturem plamy. Jedne i drugie składają się na ekspresjonistyczną estetykę obrazów.

W obszernej twórczości Jarosława Perszko, zróżnicowanej ideowo i formalnie, wyróżniają się formy rzeźbiarskie, które autor nazywa obiektami. W jego artystycznych działaniach obiekt jest formą przestrzenną, wskazuje na możliwość transformacji, zmienność elementów fizycznych, znaczeniowych i emocjonalnych. Dzieło staje się więc wyzwaniem intelektualnym i otwiera możliwości wielorakich interpretacji.

Do obecnej wystawy Andrzeja Fogtta i Jarosława Perszko w Muzeum Narodowym w Szczecinie wiodą dwie ścieżki. Jedna, dość banalna, to tok życia artystycznego, z jego powiązaniami towarzyskimi i artystycznymi. Druga ma charakter głębszy, można by rzec - ideowy, pod warunkiem eliminacji politycznych konotacji tego sformułowania. Co do pierwszego: związek Andrzeja Fogtta ze Szczecinem jest dość silny, artysta jest tu często obecny. Począwszy od Grand Prix na XII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego (w roku 2024 będzie już 40. rocznica), którego skutkiem był zakup całego zespołu ówczesnych prac artysty przez Biuro Wystaw Artystycznych (obecnie własność Zakmu Książąt Pomorskich) i MNS. Dalej były wystawy: w muzeum, towarzysząca XIV Festiwalowi, indywidualna na Zamku w 2012 roku. Kuratorką wystawy na Zamku była Tamara Książek, związana przez całe życie zawodowe z Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (z którym związany był też przez jakiś czas autor niniejszego tekstu), gdzie zetknęła się z Jarosławem Perszko z Białegostoku i objęła go kuratorską uwagą. Jej inicjatywie Muzeum Narodowe w Szczecinie zawdzięcza swoje "największe" dzieło w kolekcji - słynny "Dekalog". Poza kadrem znajduje się dobra znajomość, o ile nie przyjaźń obydwu artystów. Jej efekt stanowi podwójna wystawa, ulubiona forma prezentacji sztuki przez oddział Muzeum Narodowego w Szczecinie - Muzeum Sztuki Współczesnej, czyli dialog artystyczny.

Gdy Andrzej Fogtt, wykorzystując swoją niezwykle pozytywną energię, dążył do ponownego zaprezentowania swej twórczości w Szczecinie, dialog między trzema osobami - kuratorką i dwoma artystami - pojawił się niejako naturalnie. Wszystkim im stworzyło to okazję do pierwszego takiego artystycznego spotkania, będącego niejako dopełnieniem latami tkanych związków i sympatii - w rozumieniu zarówno towarzyskim, jak i pokrewieństw duchowych.

 

 Lech Karwowski, Wstęp

Spis treści

Contents