Publikacja jest trójjęzycznym katalogiem do wystawy "Erich Buchholz. Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo". Z okazji 50. rocznicy śmierci Ericha Buchholza (1891–1972) Kunsthaus Dahlem i Muzeum Narodowe w Szczecinie we współpracy z zarządcą spuścizny po artyście oraz Fundacją Sztuki Konkretnej i Designu w Ingolstadt prezentują wystawę poświęconą wszechstronnemu malarzowi, architektowi, rzeźbiarzowi, grafikowi i projektantowi produktu. Do 1933 roku Buchholz był centralną postacią niemieckiej awangardy. Po 1945 roku znalazł się jednak na marginesie życia artystycznego z powodu reprezentowanej stylistyki, a zapewne także rażącego wielu sprzeciwu czy wątpliwości wobec powszechnych narracji współczesnego piśmiennictwa. Teksty takie jak "W moim przypadku oficjalna historia sztuki zawodzi" (1969) czy "Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo" (1972) odzwierciedlają tę krytykę, która – często odbierana jako ostra – wytykała jednowymiarowość historiografii artystycznej. Celem wystawy jest oddanie hołdu temu nonkonformistycznemu twórcy i podjęcie jego alternatywnych propozycji dla skanonizowanej historii sztuki XX wieku.

Erich Buchholz musiał być nieustępliwym człowiekiem oraz pewnym siebie artystą. Urodzony 31 stycznia 1891 roku w Bydgoszczy, ówczesnym Brombergu w Prowincji Poznańskiej, w wieku 27 lat i po traumatycznych doświadczeniach pierwszej wojny światowej, ogłosił rok 1918 swoim nowym rokiem urodzenia. Chciał – jak sam później zauważył – w ten sposób powiedzieć światu, że odtąd jego egzystencja miała być rozumiana jako synteza sztuki i życia. Topos ten wpłynął zarówno na jego – pod koniec życia niemal zaciekłą – postawę artystyczną, jak i na napisany po jego śmierci 29 grudnia 1972 roku nekrolog autorstwa Wolfa Vostella: "Buchholz był z natury nieustannym awangardzistą, który w swej koncepcji artystycznej bynajmniej nie lekceważył, jak wielu jego kolegów, rozwoju środowiska, lecz jak sam wcześnie to ujął: "Nie ma tutaj podziału między człowiekiem a dziełem, tutaj jest synteza, z której pochodzę i którą jestem"". Były to słowa dożywotniego idealisty.

 

Friedrich Meschede, Erich Buchholz. Od obrazu do przestrzeni albo próba życia w dziele totalnym

Zawartość

Inhalt

Content