Pożegnanie miasta
Listowacki to autor, którego polubiłem, bo szybko dostrzegłem, że otrzymuję od niego zawsze rzeczy dobrze napisane. Nic do roboty przed posłaniem ich do druku, a do tego czysta przyjemniść ich lektury; ważne teksty o sprawach istotnych, bogaty język, uroda stylu. Dzisiaj coraz trudniej o takich pisarzy jak autor "Pożegnania miasta". Bardzo tę książkę polecam. – Rajmund Kalicki, miesięcznik "Twórczość"
"Dochodzenie do siebie": tytul tomu esejów Leszka Szarugi. Czytelna, celna gra słów. Bo te szkice o „wybranych wątkach literatury po roku 1989” — literatury polskiej — właśnie do tej polskości dochodzącej na nowo, innymi, zarośniętymi dotychczas ścieżkami — są opisem dochodzenia do siebie w sensie nie tylko przestrzenno-empirycznym, historyczno-światopoglądowym. Dochodzenie do siebie to również powrót do przytomności. Ze stanu letargu, snu, bezczucia? Nie wiem. To tutaj mniej istotne. Bo jeżeli powrót — to ważniejsze w nim chyba samo wracanie: do źródeł. I do korzeni? Drażni już (już?) to słowo. Korzenie. Wczepienie się w glebę? Róznobarwną, wielowarstwową, butwiejącą i żyzną, wilgotną od grobów i krwi? Bogactwo sensów do wyboru. Ale samo słowo nasycone silnie ideologią. A przez to jakby w sprzeczności ze znaczeniami, które chce nieść. W rzeczywistości bowiem chodzi właśnie o dochodzenie do siebie — siebie samego, a nie do ruin, podwalin ideolo, metafor podglebia. Mit ziemi, gleby, więc i korzeni, mocno był... zakorzeniony w nazistowskiej myśli i sztuce. A my w tym zakorzenieniu się W „Ziemie Odzyskane” staramy się przecież omijać czarną, brunatną warstwę. I rąk nią sobie nie powalać...
Artur Daniel Listowacki, Wyścig na dochodzenie
Spis treści
I. |
|
Wyścig na dochodzenie |
s.7 |
Heiliger. Am Logengarten |
s.13 |
Sint Antoniesbreestraat, 1648 |
s.24 |
Ogród, miasto, język |
s.35 |
Weduta S. (na odwrocie kartki) |
s.46 |
Ulica Niemiecka, ilica Miedziana |
s.58 |
Jakobikirche. Pożegnanie miasta |
s.72 |
II. |
|
Agora, milczenie |
s.103 |
Milczenie raz jeszcze |
s.109 |
Portret zapomniany |
s.119 |
Do radości |
s.125 |
Zwycięstwo |
s.132 |
Język giętki |
s.136 |
Opowieści niesamowite |
s.141 |
Poeci Dnia |
s.146 |
Król Eryk |
s.150 |
Śmierć naszych zwierząt |
s.155 |
III. |
|
...do Ż |
s.167 |
Intermezzo |
s.173 |
Sotnikow, trochę później |
s.180 |
Rzeczy, światło |
s.186 |
Węgorze Güntera Grassa |
s.197 |
e.o. |
s.203 |